سلام . ازین که منو جزو دوستانتون به حساب آوردین خیلی ممننون. یه مطلب جدید تو بلاگم گذاشتم که خوندنش خالی از لطف نیست . مطلبتون منو یاد یه ترانه از بانو هایده خدابیامرز میندازه که میگه مستیم درد منو دیگه دوا نمیکنه غم با من زاده شده منو رها نمی کنه و توضیح اینکه پریشونی تو خوابم منو رها نمی کنه . شبتون بخیر

ممنون وتشکر از آقا رضا دوست گرامی وآقا بهرام دوست بسیار عزیز وخوشحالم که پسند کردید

درود بر تو

چگونه است که دلهایمان درد دارند و با نگاشتن غمنامه ها و درد دلها سبک میکنیم خودمان را .تو گویی شادی از میانمان پر کشیده و دیگر در خاطرمان شور های گذشته و شادی های مرسوم در بیین مردم دنیا با ما سر یاری ندارند ...چندی است که لبخند از لبانمان پر کشیده

جرا

پاینده باشی و سرفراز

 سلام شعر قشنگیه موفق باشید

با درود وسلام ممنون ازعکس زیبای پریسا جون وتشکر ازسامان دوست گرامی که همیشه پیام میذاره ودوست جدیدآقای جواد ازهمه ممنونم

دلم را بر باد میدهم

دستم را به دوست

پرشانیم را به خواب

مرسی .خیلی زیبا بود

سلام مطالب وبلاگتون به وبلاگ من خیلی نزدیکه (به نظر خودم) اگه خواستید ازش بازدید کنید . من بعد مشکلاتی که داشتم از تنهایی خیلی رنج می برم . فقط می خوام از تنهایی دربیام اگه ممکنه کمکم کنید