نردبان احساس

به نام خدا

شب که میشه نردبان میگذارم واز پشت بام احساس میروم بالا

قد بلند میکنم ... روی ...انگشتان پایم

و از آسمان برایت سبد سبد ستاره می چینم

و آن گاه می نشیم و در سکوت همیشگی لحظه هایم

فانوس... تا ابد روشن... ستاره ها را به روسری دلداگیم

حاشیه دوزی می کنم...تا بر سر دلت کشم

مبادا سردش شده باشد... در نبود این روزهایم

یکشنبه 15 آبان 1390 - 6:38:08 PM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

نظر ها

moka8979

http://www.gegli.com

ارسال پيام

دوشنبه 16 آبان 1390 1:36:04 PM

امشب، مي خواهم دوباره تو را بخوانم .
هنوز هم تنها مخاطب ِ آشناي ِ حرف هاي ناگفته و بغض هاي در گلو مانده ام، تويي !
حرف هايي هست، كه بايد بگويم .
حرف هايي كه براي خودم مانده و بوي غربت و غم مي دهد.
ديگر به دنبال كلمات نمي گردم !
حرف هايم هذيان غريبي ست كه به واژه و كلمه در نمي آيد
كلمات درد را نمي فهمند. هرگز كلمه اي را ديده اي كه از نارفيقي و ناسپاسي شكوه كند؟
كلمات از بي كسي و تنهايي چيزي نمي دانند.
هرگز كلمه اي را ديده اي كه زير باران بي يار و چتر مانده باشد ؟
امشب اما، قلب من شكسته و به ماتم نشسته،
محتاج ِ يكي نگاه توأم !
گريه مي كنم ،
بگذار شكوفه هاي لطف و نگاه تو در سرماي حقير روزهايم جوانه بزنند.
گريه مي كنم، نمناكي اشك هايم مرا آشكار خواهد كرد !
امشب، بغض تلخ ديرينه ام در آغوش ِ شيرين تو شكسته شده،
گريه مي كنم.
ديگر ميان من و تو فاصله كلمات نيست.
دست خطي نمي نويسم تا از من دستگيري كند.
گريه مي كنم، گريه مي كنم تا اراده اي مرا به تو برساند.
گاهي در سفر به تو مي رسم،
امشب چقدر از تو دورم !
اشك هايم نذر تو ؛ گريه مي كنم تا اين عطش را اجابت كني

----------------------------------

moka8979

http://www.gegli.com

ارسال پيام

دوشنبه 16 آبان 1390 1:34:13 PM