باتشکرازدوستگرامی آقای سعید ممنون که سرزدین

دیگه امیدی ندارم صبر هم ندارم خیلی دلتنگ هستم

کاش خدا جانم را بگیرد ...کاش

باتشکرازدوست گرامی آقای نادرممنون که سرزدی

سلام یلده جان

دست هایم به آرزو هایم نرسید
آنها بسیار دورند
اما درخت سبز صبرم میگوید:
امیدی هست...
دعایی هست...
خدایی هست...

بادرود به دوست عزیزم فرزانه عزیز هرروز هرثانیه من میگم ایکاش دخترم نمیرفت فقط 27 سالش بود ای کاش مرگ برای جوونا نبود ای کاش خدا تجدید نظری میکید ای کاش...پایدار وموفق باشید

سلام یلد جان شعر زیبایی بود اما افسوس از این کاش ها که هیچ وقت به حقیقت نمی پیونند

طرف ما شب نیست

صدا با سکوت آشتی نمی کند

کلمات انتظار می کشند

من با تو تنها نیستم هیچ کس با هیچ کس تنها نیست

شب از ستاره ها تنها تر است ....

طرف ما شب نیست

چخماق ها کنار فتیله بی طاقتند

خشم کوچه در مشت توست

در لبان تو شعر روشن صیقل می خورد

من تو را دوست می دارم

و شب از ظلمت خود وحشت می کند

بسیار ممنون ازدوست عزیز وجدیدم rose ممنون به کلبه تنهای ام سرزدین موفق باشی

  برای تو، برای چشم هایت ...
برای من، برای درد هایم ...
برای ما ...
برای این همه تنهایی ...
ای کاش ،،،
خدا کاری کند ...

باسلام وتشکرازفریبای عزیز که همیشه بامنی ممنون

مگرچندبار به دنیا آمده ایم

که این همه می میریم

باتشکرازدوست گرامی آقای فردین که به تنهاییام پا گذاشتین

این شب ها چقدردلم می خواهد کسی آرام بهم بگوید

بمیری انشاالله ..ومن فریاد بزنم : آمین :

باتشکرازدوست عزیزم پریسا ممنون که سرزدی

امروزخاطراتت را سوزاندم ...اما ؟

امابوی خوش هیزمش بیقرارم کرد

نه حوصلـــه ی دوســـت داشتــن دارم

نه می خواهـــــــم کسـی دوستـــــــــم داشتـه باشد

ایـن روزهـــا ســـــَــــردم ...

مثـل دی , مثـل بهمـــن, مثـل اسفنــــــد

مثـل زمستــــ ـــــان

احســــــاسـم یـخ زده

آرزوهـــــــــایـم قندیــــل بستــه

امیــــــدم زیــر بهمــن ِ ســرد ِ احســاساتم دفــــــــن شـده

نه به آمـــــدن ی دل خوشــم و نه از رفتـــــن ی غمگیــن

ایـن روزهـــا پــُر از سکـــــــــوتـم

ارادتمند و كوچك هميشگي شما بانو يلدا

فردين - عاشق دريا

کاش در دهكده عشق فراوانی بود

توی بازار صداقت کمی ارزانی یود

کاش اگر گاه آمی لطف به هم میكردیم

مختصر بود ولی ساده و پنهانی بود

کاش به حرمت دلهای مسافر هر شب

روی شفاف تزین خاطره مهمانی بود

کاش دریا آمی از درد خودش کم می کرد

قرض می داد به ما هرچه پریشانی بود

کاش به تشنگی پونه که پاسخ دادیم

رنگ رفتار من و لحن تو انسانی بود

مثل حافظ که پر از معجزه و الهامست

کاش رنگ شب ما هم کمی عرفانی بود

چه قدر شعر نوشتیم برای باران

غافل از آن دل دیوانه که بارانی بود

کاش سهراب نمی رفت به این زودی ها

دل پر از صحبت این شاعر کاشانی بود

کاش دل ها پر افسانه ی نیما می شد

و به یادش همه شب ماه چراغانی بود

کاش اسم همه دخترکان اینجا

نام گلهای پر از شبنم ایرانی بود

کاش چشمان پر از پرسش مردم کمتر

غرق این زندگی سنگی و سیمانی بود

کاش دنیای دل ما شبی از این شبها

غرق هر چیز که می خواهی و می دانی بود

دل اگر رفت شبی کاش دعایی بكنیم

راز این شعر همین مصرع پایانی بود

آیامیشود روزی مادر مهربانی راخوشحال وسرزنده ببینیم؟

ممنون ازبانو معصومه دوست عزیزم که سرزدین